محسن عاصی | اسفند ۱۳۸۷

9 ( من گورکن ها را صدا می زنم

" همه چیز ما را بر این باور سوق می دهد که شرایط خاصی از ذهن وجود دارد که در آن بین مرگ و زندگی ، واقعیت و رویا، گذشته و آینده ، گفتنی ها و نا گفتنی ها ، ارتفاع و ژرفا تناقضی احساس نمی شود "

آندره برتون

2 ( نوستالژی رنگ های آبی

تمام کلمات و جملاتی که با رنگ آبی نوشته شده اند قابل کلیک بوده و به چیزی بیرون از این متن اشاره دارند که به درک بهتر مطالب کمک خواهد کرد.

7 ( تصور کن بهاری را که از دست تو خواهد رفت

بوی عید می گیرم ، آنقدر که حتی بوی ادکلنی را که برایت خریدم احساس نمی کنی . بگو چند دقیقه به تحویل سال نمانده ؟!

هرچند می دانم ، بیرون متن هم نمی شود به هیچ چیز اعتماد کرد. مثل این سفره که هیچ چیزش درست نیست . می بینی ، سین ها را از هر طرف که می شمارم هفت نمی شود ، چه با ماهی و چه بدون آن .

17 روز که از بهار گذشت ، به عقب برگرد و باور کن ، یک نفر هست که هنوز بوی عید را از ادکلن ورساچی تشخیص می دهد . حتی اگر ادکلنی نمانده باشد .

چون همیشه همه چیز تمام می شود ، بدون آنکه حتی حس کنی .

4 ( land of cries

دو دوستی که خیلی نسبت به من لطف داشتند و من هم چند پست قبل از آنها تشکر کردم ، دو ترجمه ی متفاوت از یکی از شعرهای من را در وبلاگ خود منتشر کردند که شما می توانید این دو ترجمه را دراینجا بخوانید.

اما یک نکته ی جالب این که بسیاری از دوستانی که در این مدت از این وبلاگ بازدید کردند به شکل های مختلف از قبیل کامنت و اس ام اس به بنده توانایی ترجمه ی آثارام را تبریک گفته !!! و گاها خواهش کردند که شعرهای آنها را هم ترجمه کنم !!!

پس لازم به یادآوری است که در فرآیند ترجمه ی این شعر بنده هیچ نقشی اضافه بر نقش یک مخاطب ساده نداشته ام .

6 ( صحنه هایی از گریه ی پدرم

رفتنش از تقاطعی بی اسم

گریه ام از چراغ قرمزها

در نفس های گیج و مصنوعی

مُردنش طبق آخرین تِزها

داد هِی می زدم : خدا... نه... نه

از سکوتش ، یواش سرد شدم

در فرارم به آخرین امید

جیغ ِگردان ، به رنگ زرد شدم

آمبولانسی به ماندنش مشکوک

آخرین نبض های عابر بود

از تصادف گذشتم و رفتم

بدنش مثل دست من سِر بود

فکر برچسب مرگ ترساندم

کندم از او لباس خونی را

توی ذهنم مدام سوزاندم

حجم این بودن عفونی را

وسط جنگ ماندن و رفتن

بوق ممتد امیدها را برد

مثل لحن ملافه های سفید

یک نفر گفت : واقعا او مُرد

□□□

لای دستان قاضی فرضی

زیر اظهار نامه ای مضحک

متن حکم مولف این شعر

متن حکمی که ظاهرا مُهلک

جرم ها : قتل کاملا عمدی

و فریب مخاطبی مبهوت

حکم : اعدام در حضورعام

چاپ آثار تا ابد مسکوت

8 ( همین فردا ، شاید

... بعد بلند شد و برای خودش مجله چاپ کردیم . شاعر شد توی صفحه های که اصلا سفید بود . خط خطی کردیم از جلد تا جدول های خیابانی که هیچ وقت رنگ نمی شد. هی نوشتیم وهی نوشتاندند تا یک نفر از زیر دستگاه چاپ داد زد :

" زمان نداشت ، اگرچه درست وقتش بود "

بیرون می آید از همین روزهایی که شاید می آید . تا بخوانیدمان ، تا ...

نشریه ی « همین فردا بود » منتشر شد.

3 ( چند صدایی در ایوار یا خرم آباد شهر خوبی نیست؟

اول بخوانید از کسانی که در کنگره ی ملی شعر ایوار حضور داشتند :

اما برای من ایوار به جز تمام اتفاقات احمقانه ای که در داوری اش افتاد ، یک خاطره ی خوب شد از لحظاتی که جز شعر چیز دیگری نبود . از ساعت هایی که با دوستانم فقط ادبیات بودیم .

پی نوشت : اگر در تعدادی از لینکهای بالا مطلبی در مورد ایوار پیدا نکردید احتمالا در آینده مطلبی در این مورد در آن وبلاگ نوشته خواهد شد . در صورتی که این اتفاق نیفتاد ، بگذارید به حساب نظر آن شاعر در مورد این جشنواره . این است جامعه ی چند صدایی !

0 ( از زبان پدرام

چندی ست که مرموز و سیاسی شده ای

القاعدتا ، کمی حماسی شده ای

تقصیر شناسنامه ات نیست عزیز

از دست خودت محسن عاصی شده ای !

پی نوشت : یاسر قنبرلوی عزیز ، مرسی !

1 ( 3 داستان عاشقانه

گذشتن از ادیسون ، دیدن فرویدی هیز

و درک رابطه بین دو شاخه ها و پیریز

همیشه سوختن از تو ، رسیدنم به سکوت

به درد مشترک عشق و لامپ های مریض

به درک ساده ای از جنس عشق چسبیدن